Ik noem jou

IK NOEM JOU is een sterke vertelling van de geschiedenis van de twintigste eeuw, Marit Stocker en Hartenspelers uit Marokko, Iran, Turkije en Armenië spelen. Een verhaal over hoe ongewild geschiedenis ons vormt en dat we daarom de geschiedenis nooit mogen vergeten. Sofie Decleir en de Hartenspelers gaan samen de dialoog aan en spelen IK NOEM JOU waarbij ze elkaars geschiedenis beschrijven en ontdekken dat er in alle verschillen veel raakpunten zijn. Vertrekpunt van deze voorstelling is de eigen geschiedenis van theatermaker Marit Stocker en het leven van haar Joodse voorouders, de familie Israëls, waaronder de schilders Jozef en Isaac Israëls. Haar overgrootmoeder, Henriette Israëls vluchtte tijdens de tweede wereldoorlog naar Zwitserland en stichtte daar een nieuw gezin. Bij terugkomst in Amsterdam was haar hele familie gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen zonder enige kans op overleven. Het schuldgevoel dat deze vrouw met zich meedroeg weegt generaties later nog steeds door. Marit Stocker kijkt in IK NOEM JOU dit trauma recht in de ogen en schrijft aan de hand van haar familiegeschiedenis een verhaal waarin discriminatie, rascime en rassenhaat – meer dan termen – hartverscheurend zijn en mensen tekenen voor de rest van hun leven. Vanuit haar geschiedenis reflecteert Marit Stocker naar de Hartenspelers van HETGEVOLG, mensen van over de hele wereld die elk hun verhaal meedragen en laten zien hoe geschiedenis dikwijls ongewild hun levensloop heeft bepaald. Hoe ze omgaan met die geschiedenis en wat hen kwetsbaar en weerbaar maakt. In IK NOEM JOU beschrijft Marit Stocker een nieuw gevoel van verbinding van haar leven met het verloop van de geschiedenis. Zelden zal een verhaal ervoor zorgen dat het landschap waarin het zich afspeelt en de mensen die er in wonen, zo verankerd raken in de harten van het publiek als dat bij IK NOEM JOU HETGEVOLG laat verschillende stemmen en visies aan het woord, we zijn een plek waarin alle stemmen veilig aan bod moeten komen. Zo stellen we ons kwetsbaar op. Dat is HETGEVOLG.

Schoolvoorstelling 3^de graad

Lubricant for life

Welkom bij Lubricant for life!

En voor sommigen onder jullie welkom thuis!

Wij dachten: hoe kunnen we de mensen blij maken? Of blijer.

Wat kunnen we doen om de komende jaren beter te maken; vreugdevoller, de start van de beste jaren tot nog toe!

Dit wordt geen gewoon theaterstuk.

Creëer je eigen unieke Lubricant for life tijdens deze hilarische gebeurtenis van WOODMAN. Iedere voorstelling is anders en wordt bepaald door het geluk. Het verloop ligt niet vast en wordt door het publiek gestuurd! Het magische moment waarop allerlei toevalligheden samenkomen. Serendipiteit! Wat is uw lubricant? Uw glijmiddel om het leven te smeren? Het poppen van een cava fles? Een pintje op een dakterras? Een film van Charlie Chaplin? Lubricant for life belooft u te helpen bij het vinden van de sleutels tot uw geluk! WOODMAN trekt alle registers open om u de meest gelukkige dag ooit te bezorgen.

Een voorstelling als een bruistablet, want ‘als drama alles dreigt over te nemen, kies je maar beter voor humor.’

Speciaal voor het middelbaar onderwijs biedt WOODMAN deze succesproductie opnieuw aan als schoolvoorstelling. (Met optie om er een vrije avondvoorstelling bij te nemen!)

Schoolvoorstelling: +16

Kunnen we elkaar een beetje graag zien?

Wie is niet graag verliefd? Wie houdt nu niet van de liefde? Een warme glimlach, een diepe blik, een zachte aanraking… en dan één woord en het is om zeep.

Niets is zo universeel als de non-verbale taal van de liefde. Tot het gesproken woord zijn intrede doet en alles nodeloos complex maakt. Kunnen we elkaar een beetje graag zien? is een muzikale burleske voorstelling in verschillende tableaus waarin de personages van Eva Kamanda en Stijn Van de Wiele wanhopige pogingen doen om elkaar de liefde te verklaren, van elkaar te houden, elkaar aan te raken, elkaar te begrijpen, elkaar te overtuigen, zichzelf te heruitvinden, terwijl ze voortdurend op een verschillend spoor lijken te zitten. Ze slagen er maar niet in om op een goede manier met elkaar te communiceren en praten meer naast elkaar dan met elkaar. De muzikant die getuige is van hun moeizame zoektocht naar elkaars hart doet verwoede (muzikale) pogingen om hen te helpen, maar botst op een muur van onwil, koppigheid en competitiviteit.

Deze voorstelling is een kruising van de vooroorlogse stomme cinema en het naoorlogse theater van het absurde. De personages maken gebruiken van muziek, clownerie, tekst, mime, grimassen en stiltes om hun onvermoeibare zoektocht naar liefde uit te drukken.

Avondvoorstelling aangeboden aan scholen : 3^de graad secundair
Duurtijd: ’75

Stel Je VRstelling

Hij woont in de toekomstdome. Hier zijn alle mogelijke toekomsten aanwezig. Zij schrikt ervan dat er zoveel rampzalige mogelijkheden zijn. Samen gaan ze op zoek naar een toekomst die zelf een toekomst heeft.

Een dome staat op een centrale plaats. Met de VR bril op, zitten de kinderen midden in hun mogelijke toekomsten. Overstromingen, bosbranden, afvalbergen,… is er dan geen futuristische stad of een tropisch eiland? Misschien wel, dat hangt van onze beslissingen af. Dankzij de humor, de toffe liedjes, de indrukwekkende projecties en de twee Ketnet-helden, is dit een dolle trip naar je eigen toekomst.

Hij: Weet je wat ik zo leuk vind aan de toekomst?

Zij: Dat het het verleden is van morgen?

Hij: Nee, dat je die nog kan veranderen. Dat wij onze toekomst nog kunnen veranderen. Wij kunnen dat.

Zij: Wauw! Wij zijn dus eigenlijk de toekomst.

Schoolvoorstelling : 6 tot 12 jaar

Duurtijd: 50′ voorstelling + 50′ escapegame

Locatievoorstelling