Een ‘cantina’ in Spanje is een plek dichtbij het station, waar je snel iets eet, iets drinkt, het nieuws becommentarieert en je baas uitscheldt. Een plek van komen en gaan. Om te lang te blijven hangen als je te dorstig bent. In Italië is een ‘cantina’ een koude kelder waar je wijn laat rijpen. Een provisiekast vol met blikken opgelegde augurken, conserveerde tomaten, gekonfijte citroen. Bij ons roept kantine het beeld op van een kille ruimte met lange tafels waar te veel mensen samen eten. In Mexico is het een lokaal met een speciale sfeer. Plastic stoelen, kleurrijke muren, verbleekte parasols. Waar je dronken wordt en stevige gesprekken voert en als het nodig is in een gevecht belandt.
CANTINA van Laika is dat alles samen. Een plek waar je je geheimen op tafel gooit. Je toekomst koestert. Schuif mee aan tafel en laat je overdonderen.
Zoals in alle creaties van Laika - misschien herinnert u zich nog Opera Buffa, Aromagic, Pentamerone? - worden de toeschouwers opnieuw ondergedompeld in een belevenis en delen ze met elkaar een maaltijd, waarbij de ingrediënten een verrassende smaak hebben en helemaal anders zijn dan ze op het eerste gezicht lijken.
Laika strijkt met CANTINA neer in de stad en opent in een tent een kantine. Rijen mensen staan er aan te schuiven. Je gaat er binnen en komt in een fascinerende, theatrale wereld terecht van mensen die samen dromen, vloeken, lachen en eten. CANTINA is meer dan een voorstelling. Het is een ervaring die je doet dromen over samen strijden en - als het moet - ten onder gaan, over leven volgens een gezamenlijk ideaal, over een zoektocht naar raaklijnen tussen mensen, over wat je wil bewaren voor later; iets dat je, zoals een conservenblik, slechts één keer kan opendoen om opnieuw te beleven.