Een jaar voor zijn dood maakt Franz Kafka iets buitengewoons mee.
Tijdens een wandeling door Steglitz Park, Berlijn, treft hij een klein meisje aan met een gebroken hart. Ze is haar pop kwijt. Om haar te kalmeren stelt Kafka zich voor als de postbode van de poppen en vertelt dat de pop op reis vertrokken is. Maar die laatste zou wel een brief gestuurd hebben aan haar vroegere eigenares die postbode Franz de volgende dag zal bezorgen!
Drie weken lang wijdt Franz Kafka zich uitsluitend aan de poppenbrieven die hij elke dag aan het meisje voorleest. Tot uiteindelijk beide zielsgenoten getroost hun eigen weg uitgaan. De één om te sterven in een sanatorium in Oostenrijk, de ander om aan haar jonge leven te beginnen.
Niemand weet wie dat kleine meisje was en wat er met Kafka’s brieven is gebeurd. De enige getuige, Dora Diamant, Kafka’s toenmalige vriendin, weigerde tot aan haar dood enige uitleg te geven.